Λεξικόν
μέταλα
η κεκαυμένη γη, η αλατώδης παχεία ή η υδραρ-γυρωτική. Τα μέταλα δεν έχουν αρχή απ αιώνος, αλά τα βλέπουμε να γεννώνται στους κόλπους τη γης, πότε μόνα, πότε σύνθετα και οι τεχνήτες τα διαχωρίζουν. Εξαιρείται το μάλαγμα (χρυσός) και το ασήμι, που φυλάσσουν το ίδιο σ’ αυτά φλογιστικό και καθώς δεν επηρεάζονται από τη φωτιά, το ύδωρ και τον αέρα, δεν διαχωρίζονται μήτε εκτείνονται μήτε γίνονται ασβέστη, όπως συμβαίνει σε άλα μέταλα, ακόμη και αν τα βράσει κανείς ένα χρόνο. Τα μέταλα είναι 6: μάλαγμα, ασήμι, χάλκωμα, σίδηρον, καλάι, μολύβι. Από τους χυμικούς αντίστοιχα αυτά αποκαλούνται: Ήλιος, Σελήνη, Αφροδίτη, Άρης, Ζευς, Κρόνος.
108-109