χώρα μεταξύ Μογολίας (Μογολίας) και Μεγάλου Ωκεανού, με επιφάνεια 69 000 τ.μ. και πληθυσμό 300 000 000. Είναι το δεύτερο σε έκταση μετά τη Ρωσσία και το μεγαλύτερο από όλα τα βασίλεια του κόσμου σε πολυαν-θρωπία. Από τα φυτά της ονομαστά είναι το τέι, η βάμβος κάλαμος, η κιναρίζα, το βερονικόδενδρο, κηρόδενδρο. Από τα ζώα της ο μόσχος, ο ελέφας, ο ρινόκερως, το χρυσόψαρο. Από τα ορυκτά της ο χαλκός. Χαρακτηριστικό των κατοίκων οι μικροί οφθαλμοί και τα μικρά πόδια των γυναικών. Υπερβαίνουν τους άλους Ασι­άτες στις τέχνες και τις επιστήμες. Έχουν δική τους θρησκεία, γλώσσα και γράμ­ματα αναρίθμητα. Υφαίνουν μεταξωτά και βαμβακερά, κατασκευάζουν λευκάρ-γιλον (πορσελάνη), τυπώνουν βιβλία με ξύλινους τύπους. Ο αυτοκράτορας τους έχει απεριόριστη δύναμη. Καθέδρα του είναι η Πεκίν (Πεκίνο) και άλη σημαντική πόλη η Ναγκίν, ενώ το Καντόνιον (Καντώνα) αποτελεί αξιόλογη παραθαλάσσια πόλη, η μόνη στην οποία έχουν τη άδεια να διαμένουν Ευρωπαίοι.