ένα από τα πιο περίεργα και θαυμασιότερα έργα της φύσης. Συντίθεται με θαυμάσιο τρόπο από πολούς χιτώνες, μύες, δοχεία και από τρία είδη χυμών, τα οποία όλα υπηρετούν την όραση. Ο πρώτος χυμός ονο­μάζεται υδατώδης, μοιάζει με ύδωρ, είναι όμως λίγο πιο πνευματώδης (αραιότερος), γιατί δεν παγώνει ποτέ, ακόμη και στο πιο μεγάλο ψύχος. Ο δεύτερος ονομάζεται κρυσταλοειδής, είναι διαφανής και στερεότερος από τους άλους δύο. Το σχήμα του μοιάζει με το σχήμα φακοειδούς κυρτού υάλου και από τα δύο μέρη και έχει ίδια χρήση στον οφθαλμό. Πίσω από αυτόν υπάρχει ο υαλώδης χυμός, που μοιάζει με το λευκό του αυγού, σε περισσότερη ποσότητα σε σχέση με τους άλους δύο. Αυτός έχει περισσότερη στερεότητα από τον υδατώδη, όχι όμως από τον κρυσταλοειδή και δίνει στον οφθαλμό το σφαιρικό του σχήμα. Πίσω από το χυμό αυτό υπάρχει μια λεπτή, μαλακή μεμβράνη, ο αμφιβλιστροειδής χιτών, στον οποίο εκτείνονται οι μυελώδεις ίνες του οπτικού νεύρου που έρχεται από τον εγκέφαλο. Οι ακτίνες φωτός, που διέρχονται από όλα τα μέρη του αντικειμένου, προσπίπτουν στον υδα­τώδη χυμό, που τις διαπέμπει στον κρυσταλοειδή. Αυτός, που απέχει λίγο από τον αμφιβληστροειδή, συγκεντρώνει τις ακτίνες αυτές στον αμφιβληστροειδή και αφού τις μεταφέρει στην κοινή καθέδρα των αισθήσεων στον εγκέφαλο, αναπα­ριστά στο νου τα είδη και την εικόνα του αντικειμένου. Έτσι γίνεται η όραση του οφθαλμού.