Αλεξανδρίδης, Φώτιος
(Μυτιλήνη 1830 – Ιεροσόλυμα 1893). Λόγιος, θεολόγος και μέγας αρχιδιάκονος Ιεροσολύμων. Σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή Χάλκης και μετά στη Γερμανία. Το 1863 διορίστηκε καθηγητής στη θεολογική σχολή του Σταυρού των Ιεροσολύμων και μετά από έναν χρόνο έγινε διευθυντής της. Τη θέση αυτή διατήρησε, με ορισμένα διαλείμματα, έως τον θάνατό του. Δίδαξε εκκλησιαστική και γενική ιστορία, ιστορία της φιλοσοφίας και γεωγραφία της Παλαιστίνης. Εργάστηκε με ιδιαίτερο ζήλο για την επέκταση της κτηματικής περιουσίας της αγιοταφικής αδελφότητας και συνέβαλε αποφασιστικά στην εξαγορά των ερειπίων του κοινοβίου του Αγ. Θεοδοσίου.