κεραμεύς
Επώνυμο δύο λογίων της τουρκοκρατίας. 1. Δανιήλ (18ος αι.). Μοναχός και Διδάσκαλος του Γένους στην Πάτμο. Σπούδασε αρχικά στην Πατμιάδα Ακαδημία, όπου αργότερα δίδαξε, και στη συνέχεια στην Πατμιακή Ακαδημία της Κωνσταντινούπολης. Έγραψε Γραμματική της ελληνικής γλώσσης και Ερμηνεία εις το Δ’ βιβλίον της του Θεοδώρου Γαζή γραμματικής, που εκδόθηκε το 1870 στη Βενετία από τον Νικόλαο Γλυκύ. Έγραψε επίσης Εγκώμιον Αικατερίνης Β’, παραφράσεις και πραγματείες, από τις οποίες οι περισσότερες βρίσκονται ανέκδοτες στη βιβλιοθήκη της Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης, που πυρπολήθηκε το 1922. 2. Νικόλαος (17ος αι.). Λόγιος από τα Ιωάννινα. Μετά τις σπουδές του στην Ιταλία, όπου παρακολούθησε ιατρική και θεολογία, εγκαταστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη περίπου το 1650. Με εντολή του πατριάρχη Παρθενίου Γ’ και της Ιεράς Συνόδου έγραψε το έργο Αντέγκλημακατά των εγκαλούντων αδίκως κατά τηςμίας και μόνης αγίας καθολικής και αποστολικής θεονύμφου του Χριστού Εκκλησίας, που εκδόθηκε από τον Δοσίθεο με προλεγόμενα σχετικά με τη ζωή και τα έργα του Κ. Άλλα έργα του είναι: Αντιρρητικά κατά της αρχής του πάπα της Ρώμης εις 83 τμήματα, Περί της ακολουθίας του αγίου Μύρου, Περί αρχώνθεολογικών, Περί των συκοφαντούντων μέρη τινά της Αγίας Γραφής μη είναι γνήσια, Περί φιλίας και έρωτος και διάφορα άλλα, ιατρικού και φιλοσοφικού περιεχομένου.