εξετάζει τους ουρανούς και τα άστρα που κινούνται σ’ αυτούς και περιλαμβάνει: α) Τη γνώση των φαινομένων και παρατηρήσεων που θεωρούνται αρχές της ουρανομετρίας. β) Τη σφαιρική, η οποία αποδεικνύει την κί­νηση του παντός και των αστέρων δι’ ενός αισθητού οργάνου, δηλαδή της στερεάς, κυκλικής ή κρικωτής σφαίρας. γ) Τα διάφορα συστήματα και τις υποθέσεις που επινοήθηκαν από τους μαθηματικούς, για να αποδείξουν τους λόγους και τις αιτίες των διαφόρων κινήσεων των ουρανίων σωμάτων. δ) Την αστρονομία, η οποία πε­ριέχει την μετρική μέθοδο των αποστάσεων και των μεγεθών, ακόμη και την απο­τύπωση των κινήσεων, μέσω των οποίων προσδιορίζεται επακριβώς η τωρινή και μελοντική θέση των αστέρων. ε) Την αστρονομική επιπεδογραφία, στην οποία διαγράφονται οι εκλείψεις, οι τάξεις, οι κινήσεις και άλες ιδιότητες των αστέρων προβαλόμενες σε επίπεδο.