ΕπεξεργασίαEdit

Λεξικόν

πυρετός

περιγράφεται με πολούς τρόπους. Σύμφωνα τους ιατρι­κούς όρους του Γαληνού είναι νοσώδης αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος με παραλαγή σφυγμών προς το πυκνότερο και σφοδρότερο. Ο πυρετός διακρίνεται σε: α) σύνοχο δηλαδή αυτόν που συνεχίζει ημέρα και νύχτα, παρουσιάζοντας ύφε­ση, ελάττωση και παροξυσμούς, β) καύσο, που συνοδεύεται από μεγάλη πύρωση, χωρίς αναστολή - ύφεση, ξηραίνοντας και μαυρίζοντας τη γλώσσα, δημιουργώντας επιθυμία ψυχρού, γ) εμφυσώδη, δηλαδή αυτόν ο οποίος λόγω της αύξησης της θερ­μοκρασίας δημιουργεί φουσκαλίδες στο στόμα, δ) λιπαρία, εξ αιτίας του οποίου ψύχονται τα άκρα και η επιφάνεια του σώματος, καίεται το βάθος, σταματούν οι εκκρίσεις, η γλώσσα γίνεται τραχεία, ο σφυγμός μικρός και αμυδρός, ε) ροώδη, που συνοδεύεται από διάρροια, εμέτους, ρίγη και ταχεία εξασθένηση των δυνάμεων, με δίψα, αγρυπνία και ασθενείς σφυγμούς, στ) στεγνό, που είναι αντίθετος προς το ροώδη, δεν επιφέρει εκκρίσεις, διατηρεί τους σφυγμούς μεγάλους, βραδύνοντας τη μείωση του νοσήματος - την ίαση, ζ) ικτεριώδη, οποίος κάνει το δέρμα όμοιο με ίκτερο [πτηνό χρώματος κιτρινιπράσινου], μετεωρίζει το ήπαρ, ξηραίνει τη γλώσ­σα, η) λοιμώδη, ο οποίος λόγω της μεγάλης αύξησης της θερμοκρασίας φέρει αθε­ράπευτη δίψα, δυσώδη περιττώματα, πολά και δυσώδη ούρα, σφυγμούς μικρούς και αμυδρούς, θ) νώθη, ο οποίος ακολουθείται από κεφαλαλγία ή αιμορραγία της μύτης ι) φρικώδη, που εναλάσσει ρίγη με αύξηση της θερμοκρασίας, δημιουργεί υπερβολικά ασθενείς σφυγμούς, διογκωμένη κοιλία με γουργουρίσματα, γλώσσα πολύ υγρή που αφήνει γεύση όξους, ια) αμφιμέρινο, δηλαδή αυτόν που κάθε ημέρα και νύκτα εμφανίζεται ως επί το πλείστον την ίδια ώρα, ιβ) τριταίο, που εμφανί­ζεται μία μέρα ή μια νύκτα, την επομένη χάνεται και την τρίτη επανέρχεται, ιγ) τεταρταίο, ο οποίος εμφανίζεται μία ημέρα ή νύκτα, αλά εξαφανίζεται για άλες δύο ημέρες ή νύκτες, εμφανιζόμενος ξανά την τέταρτη, ιδ) ημιτριταίο, δηλαδή οξύ πυρετό, που δεν εξαφανίζεται εντελώς, αλά επανέρχεται άλοτε ελαφρότερος και άλοτε βαρύτερος, ιε) πλανήτας πυρετούς, αυτούς οι οποίοι δεν εμφανίζονται σε συγκεκριμένα και τακτά χρονικά διαστήματα, αλά ακατάστατα.

137-139