έλαιο το οποίο απορρόφησε οξυγόνο και κάηκε μέρος του υδρογόνου του και ελάχιστο μέρος του άνθρακα. Κοινές ρητίνες θεωρού­νται η πίσσα, η ρητίνη (το κατράνι), η τερεβυνθίνη. Το κοπάλ (κόμμι ευώδες της Αμερικής), η μαστίχη, το λιβανωτόν είναι φυτικές ρητίνες. Αν οι ρητίνες διαλυθούν σε έλαιο και πνεύμα οίνου γίνεται βερονίκη (ελαστικό κόμμι). Σύνθετες ρητίνες (από ρητίνη και κόμμι) θεωρούνται η σμύρνα και το σκοροδολάσαρον (ασσαφάιτις ή σεϊτάν μποκού).