Λεξικόν
συμπαθητικόν μέλαν
μελάνι που προέρχεται από τη διάλυση του χρυσού με αρκετό ύδωρ. Αν με αυτό γράψει κανείς σε λευκό χαρτί, όταν η γραφή ξηρανθεί, τα γράμματα εξαφανίζονται. Αν το χαρτί βυθιστεί σε θειώδες υδρογονικό πνεύμα ή ατμό πνεύματος οίνου, οι χαρακτήρες εμφανίζονται με χρώμα κόκκινο. Το μελάνι αυτό δεν είναι τόσο χρήσιμο, γιατί αν το χαρτί μείνει αρκετή ώρα στο φως ή στο γεμάτο με ατμούς αέρα, αυτοί είναι ικανοί να διαλύσουν το οξυγόνο από το οξείδιο και τότε τα γράμματα χρωματίζονται, φανερώνοντας εύκολα την πληροφορία. (σημ.: συμπαθητική μελάνη.)
220-221