σώμα ροώδες, διαφανές, αόρατο, ελαστικό, ένηχο, που περικυκλώνει τη γη. Πειραματικές διαδικασίες έδειξαν ότι ο αέρας δεν είναι ύδωρ ευρρούστερον (με μεγαλύτερη ρευστότητα) αλά έχει ιδιαίτερη φύση. Ροωδέ-στατος, δεν μπορεί να συμπηχθεί (να γίνει στερεότερος) ούτε με τη φύση ούτε με την τέχνη, όπως αποδεικνύει ο Βοεράβης. Έχει βάρος, όπως αποδεικνύεται από την πειραματική διαδικασία. Με τον αέρα το πυρ διασώζεται, ενώ με τις αναθυμιάσεις σβήνει. Ο αέρας είναι σωτήριος στους ανθρώπους και στα ζώα. Οι εξατμίσεις που προέρχονται από τα θειώδη πνεύματα της γη, τους αναμμένους άνθρακες, το φλε­γόμενο πνεύμα οίνου, το έλαιο τερεβινθύνης, το χλοερό δρύινο ξύλο, τον οίνο, το ζύθο, είναι για τους ανθρώπους ολέθριες. Η πύκνωση και αραίωση του αέρα παρα­τηρείται από τους Boyle, Μουσχεμβροέκιο. Άλη φανερή ιδιότητα του αέρα είναι η ελαστικότητά του, θέμα για το οποίο εξέφρασαν άποψη οι Νεύτων, Αλέσιος, Βοεράβης.