η επιστήμη των αρχικών νόμων της ενέργειας του αν­θρωπίνου πνεύματος, δια της οποίας αυτό διακρίνει το αρεστό ή δυσάρεστο στα κα­λά και υψηλά ή στα εκ τούτου σύνθετα ή τέλος στα τούτων αντίθετα. Την ονομά­ζουμε έτσι επειδή τα μεν πράγματα περί των οποίων κρίνει, πρέπει να εποπτευθούν ή να γίνουν αισθητά είτε δια της εξωτερικής είτε δια της εσωτερικής αισθήσεως. Αυτή δε κρίνει τα εκ τούτων συμβαίνοντα αισθήματα σε μας τους ίδιους. Μπορεί να ονομαστεί και Θεωρία των Καλών Τεχνών.Την Αισθηματική οι νεότεροι ονο­μάζουν Αισθητική αλά επειδή το όνομα αυτό μπορεί να σημαίνει θεωρητικότερα την επιστήμη των αισθητών, αυτή δηλαδή που ερμηνεύει πώς γίνονται αισθητά τα εξωτερικά αντικείμενα και να συμπέσει έτσι με το μέρος της Εμπειρικής Ψυχολογίας και της Μεταφυσικής, προτιμότερος είναι ο όρος Αισθηματική. Πρώτος έδω­σε κατά το έτος 1750 την ιδέα μιας τέτοιας επιστήμης, ο Αλέξανδρος Γοττλείβος Βαϋμεγάρτενος. Περίφημοι συγραφείς της επιστήμης αυτής στη Γερμανία είναι ο Ιωάννης Παύλος Ρίχτερος, Ποιλίτιος και Κρύγιος.