η έννοια της ορθής φιλοσοφίας διατυπώνεται σε αντίθεση προς αντιφιλοσοφικούς χαρακτήρες ή καταστάσεις, όπως η αμάθεια, ο εκτραχηλισμός, η έπαρση, το ζηλότυπο, των τεράτων αειδέστατα και αμορφώτατα, άττα εν τη θεία φιλοσοφία ενηπίασαν. Η φιλοσοφία, ως επιστήμη του δυνατού, διαι­ρείται σε φυσική, που είναι η ενασχόληση με όσα συμβαίνουν στα σώματα, ψυχο­λογία, που είναι η ενασχόληση με τα περί την ψυχήν δυνατά και φυσική θεολογία, η των εν τω θεώ δυνατών επιστήμη, ακολουθώντας έτσι τις υποδιαιρέσεις του όντος σε ύλη, ψυχή, θεό (επιρροή Wolf). Η υγιής φιλοσοφία διευθύνει τα βήματά της προς το ασφαλές με βάση τις αποδείξεις. Αποφεύγει τις απατηλές ιδέες, απορρίπτει τη θεωρητικολογία και τον προσδιορισμό των απόρρητων ποιοτήτων, ομολογώ­ντας άγνοια, αν οι πειραματικές διαδικασίες και οι αποδειξεις δεν συνηγορούν με ασφαλή τρόπο υπέρ κάποιων θέσεων.