η διάσταση μεταξύ των ελάχιστων σωματιδίων των σωμάτων, που μπορούμε να συλάβουμε νοητά και πραγματικά. Η ύπαρξή του αποδεικνύεται και με φιλοσοφικά επιχειρήματα και με πειραματικές διαδικα­σίες. Άλοι θεωρούν ότι δημιουργήθηκε ως υποδοχή των σωμάτων, ταυτίζοντας το κενό με το θείο, άποψη θρασύτατη. Άλοι το λαμβάνουν ως άρνηση του σώματος και των σωματικών διαστάσεων, αποδίδοντάς του την ιδιότητα του αιώνιου, χωρίς αρχή και τέλος, πράγμα που δηλώνει ότι το εκλαμβάνουν ως ουσία, όμως το κενό, όπως ο τόπος και ο χρόνος δεν είναι ουσίες ούτε σωματικές ούτε ασώματες, αλά επακόλουθα των ένυλων ουσιών της φύσης. Το κενό δεν είναι όν, όπως και η προ-σέγιση των σωμάτων δεν είναι ον, δεν είναι μηδέν, αλά κάποια κατάσταση που ορίζεται ως ερημία σώματος κατά τον Επίκουρο ή απουσία των σωματικών διαστά­σεων κατά τον Γασσένδο. Δεν είναι αιώνιο, μήτε αρξάμενο μήτε παυόμενο και δεν δημιουργήθηκε εν χρόνω. Δεν είναι απέραντο, είναι ακίνητο και αδιαίρετο.