κατά τον ορισμό του Απουλίου είναι ζώα λογικά, αερώδη, αμετάβλητα-αιώνια, των παθών του νοός ένοχα. Κατά τον ορισμό του Αμελίου ο δαίμων είναι θεός πλανητικός, τον υπό της σελήνης κύκλον διάγων. Κατά τον ορισμό του Πρόκλου ο δαίμων είναι ουσία και φύσις ενδιάμεσος μεταξύ Θεού και ανθρώπων. Κατά τον ορισμό του Χαλκιδίου ο δαίμων είναι ζώο λογικό αθάνατο, των παθών του νοός ένοχο, με αιθέριο σώμα. Κατά τον Γρηγόριο το Θεολόγο οι δαί­μονες είναι οι εκτραπέντες του καλού. Ο Εωσφόρος είναι ο ευρετής και προστάτης του δυσειδούς σκότους. Κατά τον ορισμό του Θεοδώρου δαίμων είναι ο σατανάς, ο αποστάτης και διάβολος, ο οποίος συκοφαντεί το Θεό στους ανθρώπους και αυ­τούς τους ίδιους τους ανθρώπους στρέφει τον ένα κατά του άλου, δημιουργώντας μεταξύ τους διαμάχη και έριδα, μεταστρέφοντας τη γνώμη τους από τα καλύτερα στα χειρότερα.