ανάγεται στο γένος των αμα-νιτών (μυκήτων) και φυτρώνει συχνά ως οπλή ίππου πάνω σε διάφορα δένδρα, έχοντας χρώμα υπόλευκο και ανοιχτό πορτοκαλί. Για να μετατραπεί σε χρήσιμη ίσκα χρειάζεται να υποβληθεί αρχικά σε κατεργασία με δριμεία αλυσίβα και έπειτα ξηραίνεται και κοπανίζεται ελαφρά. Μετά μπαίνει εκ νέου σε αλυσίβα που παρα­σκευάζεται από στάχτη άλατος και αλινίτρου (ποτάσσας) και ύστερα ξηραίνεται ξανά. Με την κατεργασία αυτή γίνεται όλη χρώματος πυρώδους, πορώδης και δερ-ματώδης και επομένως κατάληλη να χρησιμοποιηθεί στον πυροβολισμό. Για την παραγωγή μεγάλης ποσότητας ίσκας, οι άνθρωποι λυγίζουν τις νεοφύτες οξιές στη γη, τις σκεπάζουν με χώμα και χόρτα και πετυχαίνουν τη δημιουργία μιας μεγάλης ποσότητάς της. (σημ.: αγαρικόν, ύσκα.)