κατά τον Διονύσιο Αρεοπαγίτη καλούνται όλα τα ουρά­νια τάγματα, επειδή είναι δηλωτικά της θεαρχικής δόξας και μέσω αυτών η θεϊκή λάμψη μεταφέρεται σε μας. Κατά τον Αθανάσιο Αλεξανδρέα ο άγελος είναι ζώο λογικό, υμνολογικό και αθάνατο. Κατά το Γρηγόριο Ναζιανζηνό είναι οι ουράνιες δυνάμεις, οι δεύτερες λαμπρότητες, τα νοερά πνεύματα, οι οποίες δεν κινητοποι­ούνται προς το κακό αλά μόνο προς το καλό. Κατά τον Θεοδωρή Κύρου είναι αόριστες δυνάμεις που υμνούν τον ποιητή-δημιουργό και βοηθούν στην πραγμα­τοποίηση του θελήματός του. Κατά τον Δαμασκηνό είναι ουσία νοερά, αεικίνητη, αυτεξούσια, ασώματη, Θεω λειτουργούσα, αθάνατη, τρεπτή κατά γνώμη και ανε­πίδεκτη μετανοίας.