η γνώση με την οποία η διάνοια γνωρίζει βεβαίως και ασφαλώς ένα πράγμα, γνωρίζοντας την αιτία και την αρχή του. Όταν ένας άνθρω­πος δεν ξέρει την αιτία ενός πράγματος, δεν έχει επιστήμη, δηλαδή γνώσιν τελείαν. Διαιρείται η επιστήμη κατά τον Αριστοτέλη (Βιβλίο β´ των Μεταφυσικών, Κεφ. α´) σε πρακτική και θεωρητική. Πρακτική επιστήμη είναι εκείνη της οποίας σκοπός είναι η πράξη και το έργο, δηλαδή είναι αυτή με την οποία μαθαίνουμε να κάνουμε ένα έργο, όπως η Λογική και Ηθική. Διότι της Λογικής σκοπός είναι η ποίησις του ορθού συλογισμού και της Ηθικής η πράξις της αρετής. Θεωρητική επιστήμη είναι εκείνη η οποία εξετάζει μόνο την φύση και τις ιδιότητες των πραγμάτων, μη έχο­ντας σκοπό να πράξει κανένα έργο, όπως η Μεταφυσική και Μαθηματική.