οι μεταμορφωμένες στερεές ύλες ως επί το πλείστον των ορυκτών, οι οποίες έχουν σχεδόν πάντοτε σχήμα μαθηματικό, τρίγω­νο, τετράγωνο, πεντάγωνο, εξάγωνο, πυραμιδοειδές, πρισματοειδές, κυβικόν, κ.λπ. Είναι συνήθως διαφανείς, όπως ο κρύσταλος και οι περισσότεροι πολύτιμοι λίθοι. Τα άλατα, όταν διαλυθούν λαμβάνουν τέτοιες μορφές ενώ πήζουν, και τότε λέμε ότι αποκρυσταλώνονται. Κάθε ορυκτό ή φυτικό άλας, λαμβάνει πάντοτε ορισμένα σχήματα ενώ πήζει, εάν δεν αναγκασθεί την ώρα αυτής της αλοίωσης από κάποια άλη αιτία, όπως το πυρ. Αυτά τα αλατοκρύσταλα έχουν πολές φορές σχήματα και χρώματα ωραιότατα. Γνωστά άλατα είναι: 1) το κρύσταλον ιού (εάν διαλύσει κάποιος ιόν χαλκού με οξύδιον και βάλει μία σταγόνα του σε γυάλινη επιφάνεια να ξεραθεί και έπειτα το εξετάσσει δια του μικροσκοπίου, βλέπει τότε σε όλη την περι­φέρεια ωραία γαλανοπράσινα και ρομβοειδή κρύσταλα, από τα οποία αναφύονται άλα κρύσταλα λεπτότερα ως ξερά δένδρα. Στο μέσον φαίνονται εκατέρωθεν μι­κρά και εντελώς ρομβοειδή κρύσταλα παραπλήσια με ωραιότατους σμάραγδους. 2) το βοράκιον άλας, γνωστότατον ιατρικό, το οποίο ενώ αποκρυσταλώνεται, φαίνεται λευκόφαιο και σχηματίζει ανώμαλα κρύσταλα, πολά ως ξηρούς και πα-χείς κλάδους δένδρου ή ως φύλα και άνθη.