Ανδρόνικος Δημητρακόπουλος

(Συνεβρό Καλαβρύτων 1826 – Λειψία 1872). Θεολόγος, βυζαντινολόγος και κληρικός. Ο Δ., το κοσμικό όνομα του οποίου ήταν Ανδρέας, σπούδασε θεολογία στην Αθήνα και αρχικά εργάστηκε ως δάσκαλος. Αργότερα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και εγκαταστάθηκε στη Λειψία, όπου ανέλαβε τη θέση του εφημέριου στον ελληνικό ναό της πόλης (1858). Στη Λειψία ασχολήθηκε με βυζαντινολογικές έρευνες, στο πλαίσιο των οποίων ταξίδεψε το 1863 στη Μόσχα και στο Κίεβο. Το 1872 πήγε στο Άγιον Όρος για να συνεχίσει τις έρευνές του, αλλά λίγες μέρες μετά την επιστροφή του στη Λειψία πέθανε. Από τα έργα του, το σύνολο των οποίων έχει εκδοθεί στη Λειψία, διακρίνονται τα ακόλουθα: Νικολάου Μεθώνης λόγοι δύο (1865), Εκκλησιαστική Βιβλιοθήκη (1866), Ιστορία του σχίσματος της Λατινικής Εκκλησίας από της Ορθοδόξου (1876) κ.ά. Μετά τον θάνατό του, η βιβλιοθήκη του μεταφέρθηκε στην Ελλάδα στη μονή των Ταξιαρχών. Η μονή όμως αυτή πυρπολήθηκε στο διάστημα της γερμανικής κατοχής και μόνο μερικά βιβλία διασώθηκαν.

πηγή